Η μαντζουράνα, είναι φυτό ποώδες με πολλές παραφυάδες, με φύλλα μικρά και μυρωδάτα, συγγενικό της ρίγανης. Τα άνθη της είναι φαιά με λέπια. Ανθίζει από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο. Στην Ελλάδα υπάρχει σαν αυτοφυές ωστόσο συνηθίζεται να καλλιεργείται από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες το εκτιμούσαν πολύ και γνώριζαν τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σαν αντισηπτικό. Η μαντζουράνα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, την μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό.
Ιστορία :
Η μαντζουράνα είναι φυτό ποώδες, διετές ή πολυετές (αναλόγως το είδος) και αυτοφυές, αν και στην Ελλάδα καλλιεργείται από την αρχαιότητα.
Ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό. Οι Αιγύπτιοι και οι Άραβες τη γνώριζαν, επίσης, και τη χρησιμοποιούσαν ως φαρμακευτικό φυτό.
Τα κόκκινα άνθη της αναδίδουν ένα πολύ όμορφο άρωμα και χρησιμοποιούνται ευρέως στην αρωματοποιία.
Θεραπευτικές Ιδιότητες :
Το αφέψημα της μαντζουράνας (από τα φύλλα και τα άνθη του φυτού) έχει εφιδρωτικές, αντισπασμωδικές και ηρεμιστικές ιδιότητες.
Σε περίπτωση σπασμωδικού βήχα ή κοκίτη, παίρνουμε βαθιές εισπνοές πάνω από το σκεύος που βράζει το αφέψημα.
Οι κομπρέσες με ζεστό αφέψημα μαντζουράνας, καταπραΰνουν τους ρευματικούς πόνους, τα πρηξίματα και τους κολικούς.
Ανακουφίζει άμεσα τον πονόδοντο, η τοποθέτηση βαμβακιού με λίγες σταγόνες αιθέριο λάδι μαντζουράνας πάνω σε ένα χαλασμένο δόντι.
ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΠΟΡΟΥΣ ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑΣ ΓΙΑ ΚΑΛ/ΡΓΕΙΑ ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΚΗΠΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.