Βακτηριακό έλκος πυρηνοκάρπων (Pseudomonas syringae pv. morsprunorum)

Το βακτηριακό έλκος των πυρηνοκάρπων είναι ασθένεια με μεγάλη οικονομική σημασία, ιδιαίτερα για την κερασιά και τη δαμασκηνιά, διότι προκαλεί αποξηράνσεις κλάδων ή και ολόκληρων δέντρων, αλλά και μείωση της παραγωγής (έως και 80%). Οι ζημιές είναι πολύ μεγαλύτερες στα νεαρά δέντρα.
Συμπτώματα
Στα κλαδιά στην αρχή της άνοιξης σχηματίζονται αρχικά καστανές κηλίδες, που αργότερα εξελίσσονται σε έλκη. Η επιφάνεια του έλκους βυθίζεται και σχίζεται. Από τις σχισμές εκκρίνεται κόμμι, το οποίο στερεοποιείται και σχηματίζει μεγάλους όγκους γύρω από το έλκος. Πολύ συχνά το έλκος αυξάνεται τόσο, που μπορεί να περιζώσει και να ξεράνει τελείως το κλαδί ή ακόμα και τον κορμό των δέντρων.
Στο τέλος της άνοιξης το δένδρο αντιδρά σχηματίζοντας επουλωτικό ιστό στην περιφέρεια του έλκους και έτσι σταματά να αναπτύσσεται και τα παθογόνα βακτήρια νεκρώνονται. Αυτό σημαίνει ότι τα έλκη είναι ετήσια.
Στα φύλλα εμφανίζονται στην αρχή υδατώδεις και αργότερα καστανές κηλίδες, οι οποίες περιβάλλονται από κίτρινη ζώνη. Οι κηλίδες νεκρώνονται και πέφτουν σχηματίζοντας οπές («τρύπες από σκάγια»). Πάνω στις κηλίδες, στο κάτω μέρος του ελάσματος εμφανίζεται βακτηριακό έκκριμα.
Παθογόνο - Συνθήκες ανάπτυξης
Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas syringae pv. morsprunorum.
Το βακτήριο εμφανίζει 2 φάσεις: την παρασιτική, όπου εγκαθίσταται στους φυτικούς ιστούς και προκαλεί την ασθένεια και την σαπροφυτική, που το βακτήριο ζει επιφυτικά στο φύλλωμα των δέντρων χωρίς να προκαλεί συμπτώματα.
Την άνοιξη, με υγρό και βροχερό καιρό, το βακτήριο βγαίνει από τα έλκη ή τους προσβεβλημένους οφθαλμούς, μεταφέρεται με τη βροχή και μολύνει τα τρυφερά φύλλα, μπαίνοντας από τα στομάτια. Το φθινόπωρο με την έναρξη των βροχών μολύνει τους κλάδους και τους οφθαλμούς διαμέσου των ουλών, που αφήνουν τα φύλλα που έπεσαν ή από διάφορες πληγές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι κλάδοι είναι ευπαθείς μόνο το φθινόπωρο, ενώ αργότερα γίνονται σταδιακά ανθεκτικότεροι.
Αντιμετώπιση
Τα μέτρα για την αντιμετώπιση της βακτηρίωσης συνίστανται στην αφαίρεση και το κάψιμο των προσβεβλημένων κλαδιών, στην αποφυγή δημιουργίας πληγών, ιδίως το φθινόπωρο-χειμώνα που είναι ευπαθή στην ασθένεια και στη χρήση ανθεκτικών ποικιλιών ή υποκειμένων. Επιπλέον, συστήνονται ψεκασμοί με κατάλληλα σκευάσματα το φθινόπωρο(χαλκουχα μυκητοκτονα), όταν αρχίζουν να πέφτουν τα φύλλα και στο φουσκωμα των ματιων ενω την άνοιξη, λιγο πριν και αμεσως μετά την άνθηση με ενα καταλληλο διασιστηματικο μυκητοκτονο.

Share on Google Plus